Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018

ΕΝΟΤΗΤΑ 6

                                                          ΕΝΟΤΗΤΑ 6
              Τα επαναστατικά κινήματα των ετών 1820-1821 στην Ευρώπη
Οι ευρωπαϊκοί λαοί αμφισβήτησαν τις αποφάσεις του συνεδρίου της Βιέννης (1815) διατυπώνοντας πολιτικές και εθνικές διεκδικήσεις.
Πολιτικές διεκδικήσεις
·      Σύνταγμα
·      Κοινοβουλευτικοί θεσμοί
·      Αναγνώριση ατομικών ελευθεριών και πολιτικών δικαιωμάτων.

Σχηματίστηκαν τρία πολιτικά ρεύματα:
·      Οι μετριοπαθείς φιλελεύθεροι (μεγαλοαστοί, φιλελεύθεροι ευγενείς): ήθελαν συνταγματική μοναρχία με εκλογικό δικαίωμα εξαρτημένο από την περιουσία.
·      Οι ριζοσπάστες δημοκρατικοί (μικροαστοί, διανοούμενοι): ήθελαν αβασίλευτη δημοκρατία με πολιτικά δικαιώματα για όλους.
·      Οι σοσιαλιστές (διανοούμενοι, εργάτες): ήθελαν κοινωνική και πολιτική ισότητα.
Εθνικές διεκδικήσεις
Η συνειδητοποίηση της ιδέας του έθνους είχε ως αποτέλεσμα εθνικές διεκδικήσεις, καθώς πληθυσμοί με εθνική συνείδηση δεν διέθεταν κράτος, επειδή:
·      ζούσαν σε μεγάλες πολυεθνικές αυτοκρατορίες (Αυστριακή, Οθωμανική).
·      ζούσαν διάσπαρτοι σε διάφορα κράτη (γερμανικό, ιταλικό, πολωνικό έθνος).
Αρχή των εθνοτήτων = η επιδίωξη να συγκεντρωθούν όλοι οι ομοεθνείς σε ένα κράτος ( έθνος = κράτος).
Η αρχή των εθνοτήτων πηγάζει από δύο πηγές:
·      τη γαλλική επανάσταση
·      την αντίδραση στη γαλλική κυριαρχία ειδικά στο γερμανικό χώρο.
Κατά τους Γερμανούς φιλοσόφους η έννοια του έθνους βασίζεται σε τρία στοιχεία:
·      την ιστορία
·      τη γλώσσα
·      τη θρησκεία. 
Επαναστατικά κύματα που προκάλεσαν οι πολιτικές και εθνικές διεκδικήσεις:
·      του 1820-1821
·      του 1830
·      του 1848
Οι επαναστάσεις των ετών 1820-1821
·      Η επανάσταση στην Ισπανία (1820).                 Οι επαναστάσεις αυτές        
·      Οι επαναστάσεις στην Ιταλία (1820-1821)        καταπνίγηκαν από την Ιερή
·      Η επανάσταση στην Ελλάδα (1821).                  Συμμαχία, με εξαίρεση την
                                                                                    Ελληνική που είχε αίσιο τέλος.