ΕΝΟΤΗΤΑ 6
Τα επαναστατικά κινήματα των ετών
1820-1821 στην Ευρώπη
Οι ευρωπαϊκοί λαοί αμφισβήτησαν τις αποφάσεις του συνεδρίου της Βιέννης
(1815) διατυπώνοντας πολιτικές και εθνικές διεκδικήσεις.
Πολιτικές διεκδικήσεις
·
Σύνταγμα
·
Κοινοβουλευτικοί
θεσμοί
·
Αναγνώριση
ατομικών ελευθεριών και πολιτικών δικαιωμάτων.
Σχηματίστηκαν τρία πολιτικά ρεύματα:
·
Οι μετριοπαθείς
φιλελεύθεροι (μεγαλοαστοί, φιλελεύθεροι ευγενείς): ήθελαν συνταγματική μοναρχία
με εκλογικό δικαίωμα εξαρτημένο από την περιουσία.
·
Οι ριζοσπάστες
δημοκρατικοί (μικροαστοί, διανοούμενοι): ήθελαν αβασίλευτη δημοκρατία με
πολιτικά δικαιώματα για όλους.
·
Οι σοσιαλιστές
(διανοούμενοι, εργάτες): ήθελαν κοινωνική και πολιτική ισότητα.
Εθνικές διεκδικήσεις
Η συνειδητοποίηση της ιδέας του έθνους είχε ως αποτέλεσμα εθνικές
διεκδικήσεις, καθώς πληθυσμοί με εθνική συνείδηση δεν διέθεταν κράτος, επειδή:
·
ζούσαν
σε μεγάλες πολυεθνικές αυτοκρατορίες (Αυστριακή, Οθωμανική).
·
ζούσαν
διάσπαρτοι σε διάφορα κράτη (γερμανικό, ιταλικό, πολωνικό έθνος).
Αρχή των εθνοτήτων = η επιδίωξη να συγκεντρωθούν όλοι οι
ομοεθνείς σε ένα κράτος ( έθνος = κράτος).
Η αρχή των εθνοτήτων πηγάζει από δύο πηγές:
·
τη
γαλλική επανάσταση
·
την
αντίδραση στη γαλλική κυριαρχία ειδικά στο γερμανικό χώρο.
Κατά τους Γερμανούς φιλοσόφους η έννοια του έθνους βασίζεται σε τρία
στοιχεία:
·
την ιστορία
·
τη γλώσσα
·
τη θρησκεία.
Επαναστατικά κύματα που προκάλεσαν οι πολιτικές και εθνικές
διεκδικήσεις:
·
του
1820-1821
·
του 1830
·
του 1848
Οι επαναστάσεις των ετών 1820-1821
·
Η
επανάσταση στην Ισπανία (1820). Οι επαναστάσεις αυτές
·
Οι επαναστάσεις
στην Ιταλία (1820-1821)
καταπνίγηκαν από την Ιερή
·
Η επανάσταση
στην Ελλάδα (1821).
Συμμαχία, με εξαίρεση την
Ελληνική που είχε αίσιο τέλος.