Το Συμβούλιο του Θανάτου. Μεσολόγγι 1826

 

«6 Απριλίου 1826. Καθώς ετοιμάζαμε την έξοδο από το Μεσολόγγι κάποιοι μας επισήμαναν ότι δεν μπορούμε να πάρουμε μαζί μας τα μικρά παιδιά. Θα αρχίσουνε να κλαίνε και θα μας προδώσουν στους Τούρκους. Δεν ξέραμε τι να κάνουμε, έπρεπε να βρούμε μια λύση.

Τότε αποφασίσαμε όλοι, ομόφωνα, να σκοτώσουμε όλες τις γυναίκες και όλα τα μικρά παιδιά, χωρίς καμία εξαίρεση. Για να μην προδοθούμε από τις κραυγές τους. Γιατί τότε δεν θα έμενε κανένας ζωντανός. Επιπλέον, αν αφήναμε τις γυναίκες και τα παιδιά πίσω, ζωντανά, θα τα αιχμαλώτιζαν οι Τούρκοι. Καλύτερα νεκρά.

Πώς όμως να σκοτώσεις τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου; Αποφασίσαμε να σφάξει ο ένας την οικογένεια του άλλου. Συμφωνήσαμε σε όλα και αρχίσαμε τις ετοιμασίες. Ήταν μια σκληρή και απάνθρωπη απόφαση αλλά ταυτόχρονα γενναία και στρατιωτικά απαραίτητη.

Όμως όταν το άκουσε ο Επίσκοπος Ρωγών, ο Ιωσήφ, πετάχτηκε ως απάνω και άρχιζε να φωνάζει:

- Στο όνομα της Αγίας Τριάδας, είμαι Αρχιερέας και σας λέω μόνο τούτο: θα πρέπει να περάσετε πάνω από το δικό μου πτώμα αν θέλετε να κάνετε μια τόσο μεγάλη αμαρτία. Σας ρίχνω πάνω σας την κατάρα του Θεού και της Παναγίας και όλων των Αγίων. Το αίμα των αθώων να πέσει πάνω στα κεφάλια σας.

Αφού τα είπε αυτά, κάθισε κάτω και άρχισε να κλαίει.

Για μισή ώρα δεν μίλησε κανείς. Τα λόγια του, οι κατάρες του, μας έκοψαν τη φόρα. Τι έπρεπε να κάνουμε; Τι τρόπο να βρούμε;

Αποφασίσαμε τότε ο καθένας να αναλάβει την οικογένειά του. Να είναι υπεύθυνος για τις γυναίκες. Στα παιδιά θα δώσουμε, λίγο πριν ξεκινήσουμε, χασίς για να κοιμηθούν την ώρα της εξόδου και να μην κλαίνε. Και όποιος είναι τυχερός θα τη γλυτώσει. Όποιος πεθάνει ας πάει στο καλό.»

[Έτσι περιγράφει ο Νικόλας Κασομούλης, στα απομνημονεύματά του, το φοβερό αυτό συμβούλιο λίγο πριν την Έξοδο. Οι άνδρες της φρουράς πήραν τις γυναίκες και τα παιδιά μαζί τους. Γλύτωσαν μόνο 13 γυναίκες, όλες Σουλιώτισσες και 4 παιδιά. Ο Επίσκοπος Ρωγών Ιωσήφ δεν τους ακολούθησε. Έμεινε μέσα στο Μεσολόγγι, στην μπαρουταποθήκη μαζί με τους τραυματίες, τους ανάπηρους και τους γέροντες. Όταν τους περικύκλωσαν οι Τούρκοι έβαλε φωτιά στο μπαρούτι.]

Από ανάρτηση του καθηγητή ΕΚΠΑ Α. Χατζή